ΕΠΕΤΕΙΟΣ 25 ΧΡΟΝΩΝ

Την Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011 οι αδελφές ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, με μια λιτή αλλά λαμπρή θρησκευτική εορτή, ευχαρίστησαν τον Κύριο για τη δυνατότητα που τους έδωσε να προσφέρουν και στην Ελλάδα τις υπηρεσίες τους (δηλαδή τον εαυτό τους) στους φτωχούς και, πιο συγκεκριμένα, στους ξεχασμένους, εγκαταλελειμμένους, πεινασμένους, ρακένδυτους συνανθρώπους μας, χωρίς διακρίσεις εθνικότητας, χρώματος, θρησκείας, ή ο,τιδήποτε . Για τις αδελφές αυτές, όλοι, μα όλοι, είναι παιδιά του Θεού, αδέλφια του Χριστού, δηλαδή αδέλφια μας, και αισθάνονται ότι οφείλουν να τους βοηθήσουν!Tην ημέρα εκείνη ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος των Καθολικών της Αθήνας π. Νικόλαος Φώσκολος τέλεσε Ευχαριστήρια Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό των Αθηνών, τον Άγιο Διονύσιο. Με τον Σεβασμιότατο συλλειτούργησαν:

Ο Σεβασμιότατος Έξαρχος των Αρμενορρύθμων Καθολικών της Αθήνας π. Ηλίας Καρακεχαγιάν και πολλοί ιερείς από τις Ενορίες της Αθήνας.

Ο Σεβασμιότατος στην ομιλία του αναφέρθηκε στον ερχομό της Μητέρας Τερέζα της Καλκούτας στις 16 Ιουλίου 1986 για να εγκαταστήσει τις πρώτες Αδελφές του τάγματός της στην Αθήνα. Η απλότητά της ήταν κάτι που εντυπωσίασε όλους όσους την γνώρισαν τότε. Την εποχή εκείνη το πλήθος των προσφύγων μεγάλωνε μέρα με τη μέρα και έτσι η παρουσία των Αδελφών Ιεραποστόλων της Αγάπης ήταν απαραίτητη περισσότερο από ποτέ.

Η ιδέα του ερχομού τους ανήκε στην Αμερικανίδα Marion Mitcell, η οποία είχε εργασθεί επί χρόνια στην Αμερικανική Πρεσβεία της Αθήνας. Ο Σεβασμιότατος επίσης αναφέρθηκε και στην πρώτη του τυχαία γνωριμία με τη Μητέρα Τερέζα το 1973 στη Ρώμη κατά την επίσκεψή του στον αείμνηστο Πάπα Παύλο ΣΤ’. Ο ερχομός της Μητέρας Τερέζας στην Αθήνα θεωρήθηκε από τους περισσότερους ως Ευλογία αλλά υπήρχαν και κάποιοι συντηρητικοί με αρνητικά σχόλια. Δυστυχώς αν και είχε ζητήσει να συναντηθεί με τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος αυτό δεν κατέστη δυνατόν. Παρά το γεγονός αυτό, ζήτησε να πάει στην Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή μαζί με το Σεβασμιότατο Νικόλαο Φώσκολο.

Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε τότε σε όλους η απέριττη επίπλωση που ήθελε να έχει το σπίτι των Αδελφών της, με αποτέλεσμα να πετάξει από το «σπίτι» που είχε ετοιμασθεί

ό,τι θεώρησε περιττό, και κράτησε μόνο όσα εκείνη θεώρησε συμβατά με τις αρχές του τάγματός της. Τέλος, όταν ανέβηκε στο σαλόνι της Αρχιεπισκοπής μας, δε θέλησε να πιεί ούτε ένα ποτήρι νερό παρά την τρομερή ζέστη που έκανε εκείνη την ημέρα!!!

Ο Σεβασμιότατος έβλεπε κάθε μέρα που ήταν μαζί της τη σεβαστή γερόντισσα (ήταν 76 ετών τότε) με το μικρό εκείνο σώμα, να ακτινοβολεί σε ολόκληρο τον κόσμο και να συμπαρασύρει χριστιανούς και μη χριστιανούς, πιστούς και απίστους, ισχυρούς της γης και ταπεινούς αυτού του κόσμου, και να τους εμπνέει την εντολή της Αγάπης…

Επαναλαμβάνοντας έναν στίχο του Γεωργίου Στρατήγη για το Σταυρό του Εξώμβουργου της Τήνου και η Μητέρα Τερέζα θα μπορούσε να μας απαντήσει: Η δύναμή μου βλάστησε στου Γολγοθά το Αίμα.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας οι Αδελφές παρέθεσαν ένα μικρό κέρασμα στην Αίθουσα του Αγίου Διονυσίου μαζί με μία έκθεση φωτογραφιών από την παρουσία τους στην Ελλάδα.